کتاب بوف کور نوشته صادق هدایت

کتاب بوف کور

کتاب بوف کور برجسته ترین و شناخته شده ترین نوشته ی صادق هدایت می باشد. با مطالعه بوف کور با نمادهای زیادی روبرو می شوید که می توانید این نماد ها را از دیدگاه ها و زوایای مختلف مورد بررسی قرار دهید و آن ها را تحلیل کنید.

بوف کور اثری به شدت سمبلیک می باشد. هر کسی نمی تواند آن را درک کند، حتی آن هایی که قادر به درک کتاب هستند نیز چندین بار باید آن را مورد مطالعه قرار دهند. نقدها و شرح های زیادی بر بوف کور هدایت نوشته شده است که هر کدام از نگاه همان نویسنده می باشد.

درباره کتاب بوف کور

بوف کور داستان مرد جوانی را شرح می دهد که در تنهایی زندگی را سپری می کند.

مرد جوان در پی شناخت خود می باشد، اما او به دلیل مصرف موا مخدر و مشکلات روحی ای که دچارش می باشد در گرداب توهمات فرو رفته است. به همین دلیل گفته هایش غیرقابل اعتماد می باشد . حتی مخاطب نیز در حین خواندن کتاب بین واقعیت و توهم سردرگم می ماند. نمادهای آورده شده در کتاب ” بوف کور” بقدری پیچیده هستند که هنوز منتقدان سعی در رمزگشایی آنها دارند. سبکی که صادق هدایت در این کتاب بکار برده است، سئورال است.

کتاب الکترونیکی “بوف کور ” یکی از بهترین رمان های قرن بیستم می باشد. صادق هدایت ترکیبی از کارهای ادگار آلن پو که خیالی و ترسناک است را با قصه های هزارو یک شب و اندکی نگاهی فیلسوفانه و هستی شناسانه را کنار هم قرار داده و اثر بوف کور را برای ما به یادگار گذاشته است. هدایت، همچنین، شیفته ی ژان پل سارتر بوده است و می توان این را نیز گفت که به نوعی از سبک سارتر نیز الهام گرفته است .

اگر خواننده کارهای این دو نویسنده باشید، متوجه می شوید در دو رمان مورد نظر یعنی “بوف کور” هدایت و “تهوع” سارتر داستان از نگاه راوی ای می باشد که در دنیای توهم ، خیال و پرتکرار زندگی می کند.

راوی بوف کور دچار آشفتگی ای است که مدام شدید و شدیدتر می شود. او باور دارد که در حالتی اغماگونه ، در فضایی بین برزخ و مرگ اسیر شده است. او می گوید نه بیدار است و نه خواب … او مدام تلاش دارد با سایه خودش هم کلام شود . راوی که مرد جوان منزوی است، تمامی روابطش را با بیرون قطع کرده است و در چهار دیواری خانه خود که به مثابه یک تابوت می باشد زندگی اش را سپری می کند. او اعلام می‌کند که از طریق نقاشی روی قلمدان زندگی‌اش را می‌گذراند. البته تمام نقاشی‌هایش یکی هستند، تصویر یک زن جوان که در کنار یک نهر ایستاده و یک پیرمرد رو به رویش قرار دارد.

درباره صادق هدایت

صادق هدایت در ۲۸ بهمن‌ ۱۲۸۱ خورشیدی در تهران متولد شد. هدایت در سال ۱۲۹۶ در مدرسه سن لویی که مدرسه فرانسوی ها بود مشغول به تحصیل شد و به گفته ی خود وی در این مدرسه بود که با ادبیات جهان آشنا شد .

او نخستین کتاب خود را در سال ۱۳۰۳ در حالی که هنوز در مقطع متوسطه مشغول تحصیل بود با عنوان ” انسان و حیوان ” که موضوع آن مربوط به مهربانی با حیوانات بود را منتشر کرد.

هدایت در ۱۳۰۳ خورشیدی داستان کوتاه «شرح حال یک الاغ هنگام مرگ» را در مجله وفا به چاپ رساند. سپس در ۱۳۰۶ خورشیدی کتاب فواید گیاه‌خواری را در برلین منتشر کرد. او معتقد بود اگر انسان بخواهد دست از جنگ بردارد، باید دست از کشتن و خوردن حیوانات بردارد.

هدایت در فاصله سال های ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۴ خورشیدی ده ها داستان کوتاه نوشت و به چاپ رساند تا اینکه در ۱۳۱۵ خورشیدی به همراه دوست خود علی شیرازپور پرتو معروف به شین پرتو به هند رفت و شروع به یادگیری زبان پهلوی کرد. در همانجا بود که کتاب بوف کور را که در پاریس نوشته بود با اندکی دگرگونی به چاپ رساند و برای دوستان خود در ایران فرستاد.

هدایت در زندگی خود آثار بزرگی را نگاشت و به چاپ رساند. از آثار او می توان به زنده به گور، بوف کور، سایه روشن، نیرنگستان، سگ ولگرد، سه قطره خون، علویه خانم، ولنگاری، حاجی آقا و … اشاره کرد.