کتاب انسان در جستجوى معنا اثر ویکتور فرانکل

کتاب انسان در جستجوی معنا

کتاب انسان در جستجوی معنا اثر مشهور و برجسته ویکتور فرانکل است که پدر علم معنا درمانی شناخته می شود. این کتاب حاوی خاطرات دکتر ویکتور فرانکل در اردوگاه های کار اجباری نازی و رنج و سختی هایی که او متحمل شده می باشد. البته کتاب انسان در جستجوی معنا صرفا روایتگر خاطرات فرانکل نیست و بیشتر به بررسی مسائل مربوط به روح فردی می پردازد.

فرانکل این کتاب را در دو بخش نوشته است. در بخش اول خاطرات حضورش در اردوگاه آشویتس را شرح داده و در بخش دوم لوگوتراپی یا همان معنا درمانی را که مکتب تخصصی خودش است، توضیح می دهد. این کتاب یکی از بهترین کتابهای حوزه روانشناسی محسوب می شود و به خاطر محبوبیت زیاد فروش فوق العاده ای در سراسر جهان داشته است.

برای همه افراد لحظاتی در زندگی به وجود آمده که احساس نمودند دیگر قادر به ادامه دادن نیستند و همه آرزوها و خواسته هایشان به خاطر رنج و سختی زیاد دیگر رنگ و بویی ندارد. فرانکل در این کتاب درباره چیزی که در این لحظات که به عنوان تاریک ترین زمان های زندگی یک فرد شناخته می شود باعث سرپا ماندن انسان می شود توضیح می دهد. او معتقد است آنچه که موجب ناامیدی انسان می گردد، در واقع نتیجه بی ثمری تلاش هایش برای یافتن معنای زندگی است. او در اردوگاه کار اجباری در میان همه رنج و دردها و سختی ها و مشکلات توانست برای خود معنایی پیدا نموده و همین امر موجب کشف دانش معنا درمانی شد.

او در زمان اسارت خود دریافت که علت اصلی مرگ زندانیان فقط بیماری و کمبود غذا و کار سخت نیست، بلکه ناامیدی از زندگی مهمترین دلیل مرگ است. او در کتاب خود تلاش کرده به مخاطبان آموزش دهد چگونه به دنبال یافتن معنای زندگی خود باشند. تمام افرادی که در دام روزمرگی و زندگی تکراری افتاده و نمی دانند چه هدفی از زندگی دارند و برای چه تلاش می کنند، باید این کتاب انسان در جستجوی معنا را مطالعه کنند و از آموزه های آن بهره بگیرند.

درباره نویسنده

ویکتور فرانکل نویسنده، عصب شناس و روانشناس مشهور اتریشی است که در سال ۱۹۰۵ در شهر وین متولد شد. او بعد از اتمام تحصیلات دبیرستان، در رشته پزشکی دانشگاه وین ادامه تحصیل داد و مدرک دکترای خود را در روانپزشکی و عصب شناسی دریافت نمود. فرانکل پس از دانشگاه تمرکز خود را بر روی موضوعات مهمی همچون افسردگی و خودکشی گذاشت و بین سال های ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۸ در بیمارستان روانی وین اتریش، رئیس بخش خودکشی زنان بود. ویکتور از زمان دبیرستان تا پایان دوران دانشگاه به خاطر علاقه به نویسندگی مقالات مختلفی را در زمینه روانشناسی و روانپزشکی نگارش کرد.

او به خاطر یهودی بودن خانواده اش بین سال های ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در زمان جنگ جهانی دوم در اردوگاه کار اجباری نازی اسیر بود و پس از اتمام جنگ و رهایی از اسارت به عنوان استاد دانشگاه در رشته عصب شناسی و روانپزشکی انتخاب گردید. در سال های ۱۹۷۰ الی ۱۹۷۳ ویکتور فرانکل استاد دانشگاه بین المللی سن دیگو بود و نظریه معنادرمانی خود را معرفی و به اثبات رساند که طرفداران بسیاری پیدا کرد. سر انجام در سن ۹۲ سالگی و در سال ۱۹۹۷ ویکتور فرانکل این نویسنده و دکتر روانشناس مشهور در شهر وین اتریش درگذشت.